بازگشت
اعلان نتایج انتخابات دال برتحـــریم انتخابات توسط مردم وادامه بحـــران مشــروعیت دولت درافغانســــــتان اســــــت
شاه محمود محمود شاه محمود محمود

کابل، افغانستان

      

 

انتخابات پارلمانی که قراربود در تاریخ 22 می 2010 مطابق قانون اساسی کشوربرگزار گردد سرانجام بعد از ماها تأخیردرتاریخ 28 سنبله سال جاری بانادیده گرفتن قانوی اساسی در شرایط نابسامان وناهنجار کنونی  که مردم هیچگونه  دلگرمی ورغبتی بدان نداشتند برگزار گردید..

درجریان این چند ماه حکومت وکمیسیون انتخابات بودجه هنگفتی راصرف اعلانات وتبلیغات مزیدی از طریق مطبوعات ورسانه ها اعم از دولتی وخصوصی نمودند ودراین راستا جامعه جهانی نیز امکانات زیادی را دراختیاردولت قرارداد.دولت به کشورهای کمک کننده وعده واطمینان کامل داده بود که بابرگزاری انتخابات شفاف ومنطم وجلب وسیع مردم جهت اشتراک درانتخابات پارلمانی  میتواند اعتماد مردم را که درانتخابات ریاست جمهوری شدیداًدراثرجعل و تقلب گســـترده متأثر گردیده است اعتماد ازدست رقته را نسبت به انتخابات وپروسه دموکراسی دوباره حاصل نموده تابه این وسیله بتواند ازحجم رسوائی و ناکامی انتخابات ریاست جمهوری که با واکنش های جدی درسطح ملی وبین الملی مواجه گردید تااندازه کاسته ودولت را ازبحران مـشروعیت تا حدودی نجات دهد.

اما برخلاف نواختن طبل انتخابات وبراه انداختن تبلیغات دامنه دارومصارف گزاف ایکه بواسطه کمکهای خارجی تأمین گردید نه تنها ثمری به ارمغان نیاورد بلکه موجبات شرمساری ورسوائی دیگری را برای دولت ببار آورد زیرا انتخابات مذکوربا تحریم اکثریت مردم به ناکامی مطلق منتج گردید.

بدون تردید جعل وتقلب درانتخابات ریاست جمهوری وتحریم انتخابات پارلمانی بواسطه اکثریت مردم واستقرار ودوام نظام مافیائی بعوض تحکیم نظم وقانون وایجاد نطام مردم سالارمتکی به اصول وارزش های دموکراسی درمطابقت با ارزش های اسلامی برخلاف توقع کشور را بسوی بحــران سوق داده است وهکذا دولت با گذشت نه سال با استفاده وسیع ازامکانات ومنابع کمکهای خارجی وبه هدردادن فرصت های طلائی به حیات خود ادامه داده که یقیناً مایۀ یأس وناامیدی نه تنها برای مردم افغانستان بلکه برای جامعه جهانی است که درطی این مدت دولت رابخاطرایجاد نهاد ها و ارتقای ظرفیتها به منظورتشکیل یک دولت فراگیر و با ثبات که ازپشتیبانی مردم افغانستان برخوردارباشد کمکهای همه جانیه نموده اند.

جای بس تأسف است که مردم افغانستان بعد ازتحمل این همه رنجها وزحمات ودادن قربانی های فراوان درکشور خود شاهد دولتی هستند که کشوررا بجای اینکه بسوی ترقی وتعالی و استمرارحاکمیت قانون هدایت نماید کشور را یکسره درمسیر قهقـــرایي قرار داده است که رویهمـــــرفته واقعیات موجود دال برعدم مشـــــــارکـــــت مردم درساختارنظام سیاسی و عدم اشــــتراک وسیع وفعال مردم درپروسه انتخابات نمایشی پارلمانی است که منجـربه تحـریم انتخابات ازجانت اکثریت مردم علی الخصوص در شهــرکابل گردید.

بطور مثال بعنوان نمونه به اصلاح مشـــت نمونه خــــروارهرگاه منحیث محک آزمایش نتایج قسمی اعلان شده شهرکابل که پایتخت کشوروپرنفوس ترین شهر افغانســـتان که تقریباًبیشتراز شش ملیون جمعیت تخمین زده میشود مورد ارزیابی قراردهیم مجموع کل آرای کاندیدان به  20300 رأی میرسد درحالیکه واجدین شرایط آرا درکابل بییشتراز دوملیون بوده است یا بعباره دیگرازمجموع کل واجدین شرایط رأی دهی فقط صرف یک بر صدم یا %1 مردم اشتراک نموده اند که آنهم اکثراً وابستگان وناظرین کاندیدان میباشند که البته این خبر به کرات توسط رسانه ها در جریان انتخابات پخش گردید که تعداد ناظرین بمراتب بیشتز از تعداد رأی دهنده گان است.

چنانجه نتایج آرای کابل از بزرگترین دارنده آرا یعنی آقای قانونی که دارای 1406 رای است شروع وبه کمترین برنده که دارای 50 رأی است ختم مـــیگردد..

 

مضحک ترازهمه اینکه آرای دونفر مدعیان ریاست پارلمان بعدی که قراراست درنتیحه این انتخابات ناکام عنقریب تشکیل گردد به ترتیب آقای یونس قانونی 1406 رآی وازآقای سیاف911 رأی میباشد که نشاندهنده فیصدی % 0.07 آرا درمقایسه بامجموع آرای  واجدین شرایط شهرکابل  که بیشترازدوملیون نفراست وهمچنان در مقایسه با مجموع آرای واجدین شرایط کل کشورکه بیشترازچهارده ملیون نفر است % 0.01   رانشان میدهد.

 

.قلهذا باید ازاین آقایان پرسیده شود که ایشان که با همچو رأی اندک وناجیز که درواقع برعدم رأی مردم نسبت به ایشان دلالت مینماید با وصف همچو افتضاح چگونه خویشتن را وکیل منتخب مردم میدانند؟ ویا به ریاست پارلمان تکیه میزنند؟ آیا خود به مشــــروعیت چنین دولتی ایکه ازیکطرف منــبعث ازجعل وتقلب توأم با فساد گســـترده میباشد وازجانب دیگر با تحریم انتخابات توسط مردم وعدم رآی اعتماد مردم مواجه است باوردارند؟ ایشان زمانی دولت های قبلی راساخته وپرداخته این گروه وآن حزب میدانستند که گویا توسط آرای مردم بوجود نیامده ودست نشانده فلان کشور وفاقد مشروعیت است. پس حالا ایشان به کدام رآی مردم به پارلمان میخواهند بروند وادعای ریاست پارلمان را دارند؟ آیا به صداقت گفته های خود ایمان دارند؟ آیا کدام حرفی برای اقنای مردم خواهند داشت؟

 

بنابراین واضح ومبرهن است که نتایج انتخابات همانطوریکه قبلاًَ بخوبی قابل پیشبینی بود ثبوت تحریم وسیع انتخابات توسط مردم وخط درشتی بربطلان انتخابات نمایشی وعدم مشروعیت حکومت مافیايي وپارلمان خود ساخته وقلابی است که بدون تردید مایه شــــرمساری  و یک لکه سیاه دیگری افزون برکارنامه های سیاه این دولت درطی حاکمیت نه سال است که کماکان منجر به فاسد شدن بیشــتراوضاع وبحران مشــــــروعیت دولت،عدم اعتماد مردم وجامعه جهانی نسبت به آن،رویارویی مردم باهمچو دولت بی بنیاد ومتزلزل خواهد شد که بدون شک تأثــیرات قطعی وجدی ایرا درقبال خواهد داشت.


October 3rd, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات